Τι προβλέπεται για τον αριθμό και τις αποχωρήσεις των δημοσίων υπαλλήλων στην τελευταία έκθεση της Commission και το Μεσοπρόθεσμο Π.Δ.Σ. 2015 - 2018

Στην τελευταία έκθεση της Commission (Απρίλιος 2014) αναφέρεται ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα μειωθεί κατά π. 50.000 την τριετία 2014 - 2016:

Παράλληλα, στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2015 - 2018, που ψηφίστηκε από τη συγκυβέρνηση και τους γνωστούς «συνεργαζόμενους», προβλέπεται ότι θα υπάρξουν π. 60.000 αποχωρήσεις μέχρι το 2016 και πάνω από 90.000 μέχρι το 2018:

Αν και στις αποχωρήσεις του Μεσοπρόθεσμου Π.Δ.Σ. 2015 - 2018 συνυπολογίζονται οι συνταξιοδοτήσεις, για τις οποίες θα συνεχιστεί ο κανόνας αναπλήρωσης 1:5 (μία πρόσληψη για κάθε πέντε συνταξιοδοτήσεις), είναι σαφές ότι αυτές από μόνες τους δεν επαρκούν ούτε κατά διάνοια για την επίτευξη της επιδιωκόμενης μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην πραγματικότητα υπάρχει συγκαλυμμένη δέσμευση της Κυβέρνησης για χιλιάδες απολύσεις, μέσα από την απομάκρυνση του μεγαλύτερου μέρους των διαθεσίμων που δεν έχουν ακόμα τοποθετηθεί σε νέα θέση, καθώς και όσων «μετέτρεψαν παρανόμως» τις συμβάσεις τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Ειδικά για τους τελευταίους είναι πλέον σαφές ότι θα υπάρξει εκ των υστέρων επανερμηνεία των κριτηρίων και των προϋποθέσεων μετατροπής των συμβάσεων, μια διαδικασία η οποία επικεντρώνεται στο Υπουργείο Πολιτισμού με τους περιβόητους ελέγχους από το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.

Παράλληλα, πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι θα οδηγηθούν εκτός δημοσίου όσοι δηλώσουν αδυναμία μετακίνησης στο πλαίσιο του νέου «μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας», που αναμένεται προσεχώς, ενώ είναι βέβαιο ότι το ίδιο περιμένει και ένα μεγάλο μέρος των π. 55.000 «ανεπαρκών» της αξιολόγησης.

Ανεξαρτήτως του τρόπου μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, η ίδια η μείωση είναι τεράστια και σημαίνει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών εργασίας για αυτούς που θα παραμείνουν «εντός», και μάλιστα μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα φόβου για τις αξιολογήσεις και τις ανώνυμες καταγγελίες, που είναι βέβαιο ότι θα επαναφέρει την ομηρία των εργαζομένων στους γνωστούς πελατειακούς μηχανισμούς.

Υπάρχει άραγε κανείς στο Υπουργείο Πολιτισμού που να αισθάνεται ότι δεν τον αφορά αυτή η εφιαλτική προοπτική, η οποία σε λίγο θα είναι ζοφερή πραγματικότητα για όλους;